Hindostanen worden Surinamers

De komst van de contractarbeiders
Nadat de slavernij in 1863 werd afgeschaft werd het werk van de slaven op de plantages overgenomen door vooral Brits-Indische contractarbeiders. Later kwamen daar Javaanse contractarbeiders bij. Besloten werd dat de contractarbeiders voor vijf jaar betaalde arbeid moesten verrichten op de plantages. Daarna hadden zij recht op een eigen stukje landbouwgrond in Suriname en 100 gulden, of een gratis reis naar het land van herkomst. Ze konden er ook voor kiezen om nog eens een contractperiode van vijf jaar af te sluiten. Na die tweede contractperiode konden ze alsnog van de vorige twee aanbiedingen gebruik maken.

Baba en Mai is het monument in Paramaribo ter ere van de Hindostaanse migratie naar Suriname.

De Hindostanen tijdens de contractperiode
Na de afschaffing van de slavernij werd het werk op de plantages overgenomen door Hindostaanse contractarbeiders. In verhouding tot de slaven hadden zij het een stuk beter. Dit had voor een groot deel te maken met de aanwezigheid van een Britse toezichthouder in Paramaribo. Hij hield de leefsituatie van de Hindostaanse contractarbeiders, die Britse onderdanen bleven, in de gaten. Wanneer bijvoorbeeld bleek dat de contractarbeiders geen goede medische verzorging kregen was het de taak van de consul dit te melden aan de Britse regering. De Britse regering kon dan de immigratie van contractarbeiders stop zetten totdat de medische verzorging verbeterd was. Zo heeft de Britse regering van 1875 tot met 1877 verboden contractarbeiders naar Suriname te laten gaan.

Hindostanen bij het depôt. Na aankomst in Suriname moesten ze eerst hier een tijdje verblijven, voordat ze naar een plantage gingen.

De Hindostanen na de contractperiode
Veel Hindostanen hebben er voor gekozen in Suriname te blijven na de afloop van de contractperiode van vijf jaar. Een belangrijke reden hiervoor is dat veel Hindostanen het in Suriname, op de stukjes grond die ze in ontvangst namen, beter hadden dan in het land van herkomst .

Omstreeks 1900 zorgden de Hindostanen voor een belangrijke ontwikkeling: de invoering van de rijstbouw, tegenwoordig één van de belangrijkste economische sectoren van Suriname. Door de vestiging van de Hindostanen werd de kleinlandbouw in Suriname steeds belangrijker. Omstreeks 1900 namen de plantages nog het grootste deel van de agrarische productie voor hun rekening: 90%. In 1920 had de kleinlandbouw de plantages overvleugeld: het aandeel van de kleinlandbouw bedroeg toen 71%.

Scheiding tussen Hindostanen en creolen
Tot de Tweede Wereldoorlog leefden de Hindostanen en de Creolen gescheiden van elkaar en kwamen nauwelijks met elkaar in contact. De reden hiervoor was dat de meeste creolen naar Paramaribo waren getrokken en in deze stad hun beroepen hadden. De meeste Hindostanen waren en bleven kleine boeren die een moeizaam bestaan hadden op het platteland. Zo ontstond er een scheiding tussen creolen in de stad en Hindostanen op het platteland.

De inburgering van de Hindostanen
In het begin voelden de Hindostanen zich vreemdelingen in Suriname. Niet alleen de blanken, maar ook de creolen keken op de Hindostanen neer. De creolen waren van mening dat de Hindostanen uit vrije wil 'slavenarbeid' op de plantages deden. Een belangrijke ontwikkeling voor de inburgering van de Hindostanen was een wet uit 1927, waarbij besloten werd dat alle in Suriname geboren Hindostanen Nederlands onderdaan werden.

Wat de inburgering van de Hindostanen ook heeft bevorderd was dat op een gegeven moment veel Hindostanen naar Paramaribo trokken om daar te gaan werken. Zo woonden in 1921 al 11% van de Hindostanen in Paramaribo. Tijdens de Tweede Wereldoorlog en in de jaren erna nam de trek naar Paramaribo verder toe. In 1964 woonde 32% van de Hindostanen in Paramaribo en vormden ze 26% van de bevolking. In dat jaar vormden de Hindostanen 34,7% van de Surinaamse bevolking. De creolen waren toen nog maar ietsjes in de meerderheid met 35,5%. Tegenwoordig vormen de Hindostanen de grootste bevolkingsgroep in Suriname en is de Hindostaanse cultuur overal merkbaar in Suriname.

Klik hier voor informatie over de Hindostaanse cultuur

Terug